kaybedenler kulübü

İyi bir hayat için ne lazım? Mutluluk, başarı, şöhret, para, aşk? Sağlıklıysa, hele serde biraz da gençlik varsa başka ne ister ki insan?

Mutlu ve başarılı olmak, hatta öyle sayılmak için kâfi derecede sebebe sahip iki arkadaşın hikâyesinin anlatıldığı filmde Nejat İşler ve Yiğit Özşener üst düzey oyunculuklarıyla dikkat çekerken, Ahu Türkpençe de onlardan geri kalmıyor.

Ahu Türkpençe ve Nejat İşler (Zeynep ve Mete karakterleri)

Kağan ve Mete. Kadıköy sokaklarını birlikte arşınlayan, her fırsatta soluğu gece kulüpleri ve meyhanelerde alan, aşka inanmayan ve kadınsız yapamayan iki kafadar. Kesif bir bohem hayatı sürüyor ve bu halleriyle serseriden ziyade Turgenyev’in romanlarında boy gösteren nihilistlere benziyorlar. Bu kavramın müellifi de o değil mi zaten?

Nihilistler hiçbirşeye kıymet vermez, hayatın mânâsız olduğuna inanır, değiştirmek için çabalamayı beyhude bulurlar. Günübirlik yaşar, alternatif bir fikir yada öneri getirmezler. Taş üstüne taş koymasalar da, koyanı eleştirme, hatta küçümseme hakkını en çok kendilerinde görürler. Tuhaf insanlardır vesselam!..

Ender bulunan plaklar, film afişleri yada kitaplar alıp satan Mete`nin işleri iyi değil. Annesinin desteği olmasa, hali büsbütün harap. Filmde küçücük bir yer işgal eden 'müşfik anne' karakteri, Serra Yılmaz'ın hârikulâde oyunculuğuyla nasıl da ulviyet kazanmış!..

Bir yayınevi olan Kağan`ın da, tıpkı Mete gibi işleri yolunda değil. İşlerinin kötü gitmesinin sebebi edebî değeri yüksek, satış hacmi düşük kitaplar basması gibi gösteriliyor ki bu, koca bir yalan aslında. Cahil (aydınlatılmaya muhtaç) halk, yozlaştıran piyasa sloganı ile kitleleri yönlendirmek isteyen bir anlayışın, sinemadaki yüzlerce tezahüründen sadece biri.

Geç saatte yayına giren ve kimsenin dinlemediğini düşündükleri bir de radyo programlar var: Kaybedenler Kulübü!..

Bilâ bedel yaptıkları bu program o kadar tutuyor ki, mukavele bile teklif ediliyor. Lakin bağlanmak onlara göre değil. En yüksek dinlenme oranlarına sahip oldukları, kurdukları her cümlenin sokakta yankılandığı günlerde bile bu yüzden beş parasızlar.

Kimseye söz vermemek, hiçbir sözü tutmak zorunda kalmamak. Sadece kendine sadık, tamamen başına buyruk olmak…

Bir gece barda tanıştığı genç, güzel, işine sadık ve başarılı bir mimar olan Zeynep’i bu yüzden kaybediyor Kağan. Zeynep ondan değişmesini, hayatına çekidüzen vermesini istiyor, Kağan kabul etmiyor.

- Onu ne çok sevdiğimi Zeynep gidince anladım, diyor Kağan.

Özgürlüğün tanımında bu derece yanıldık mı, mutsuzluk da başarısızlık da kaçınılmaz oluyor